วันนี้หนุกมากมาย^^

วันนี้พอดีมันเปนวันศุกร์อ่ะ
เรียนไป 3 วิชาเอง
แต่ความจริงน่าจะ 2 มากกว่า เพราะจารภาราดรเข้ามาเอางานแล้วก็จากไปซะงั้น
แต่ก็ดีละ จะได้ทำใบงานฟิกส์ให้เสร็จสักที หลังจากที่หมกเอาไว้นาน

หลังเรียนจบคาบฟิสิกส์ ก็ไปกินข้าวที่โรงอาหารใหญ่
ไปกะกุ๊ก อู๊ดน้อย นุ่น มายด์ และก็เค ส่วนคนอื่นๆตามมีทีหลัง
กินไปก็โม้แหลกลานไป
สรุปแล้วใช้เวลาไปเกือบชั่วโมง - -"

กินเสร็จก็ไปเล่นวอลเล่กะเค และก็มายด์
แต่มีป่าน นิว โอปอตามมาเล่นทีหลังด้วยอ่ะ
วันนี้เปนอะไรที่เล่นนานโคดๆ น่าจะ 2 ชม.กว่าๆได้
ปวดขามากมาย แต่แขนไม่เปนไรเลย
ทึกขึ้นมาซะงั้น(หรือว่าด้าน 55)

ตอนแรกๆก็เล่นไม่ค่อยได้เรื่อง
เพราะยังจับทางไม่ถูก
อีกอย่างโดนแกล้งด้วย ก็รู้อยู่ว่าเตี้ยยังจะแกล้งกันอีกอ่ะนะ
ไม่สงสารคนดีๆอย่างเราบ้างเลย
ไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อนเลยสักนิส (แหวะ ขออ้วกทีเหอะ)
แต่พอหลังๆ ก็เริ่มจับทางได้ เลยได้แตะลูกบ่อยขึ้น
เล่นไปสักพักก็มีพี่ ม.5 2 คน มาขอเล่นด้วย
แบบว่าเกร็งอย่างแรง
กว่าจะได้ไปเรียนต่อก็ปาไปบ่ายสองครึ่ง
ดีนะไม่หลับตอนเรียน

วันนี้เลิกเรียนประมาณ 2 ทุ่ม กลับถึงบ้าน 4 ทุ่ม
ความจริงรถมันก็ไม่ได้ติดอะไร แต่ไอ้คนขับรถนี่มันแบบ
ขับช้าโคดดดดดดดดดดดดดดดด -*-
ไม่ทราบว่ากลัวชนะเต่าหรอคะ
เซงอย่างแรง
กะจะตะโกนด่าและ แต่ไม่กล้า 55
แต่ในที่สุดก็ถึงบ้านอย่างปลอดภัย

เย้! ไปและ
นอนๆ
พรุ่งนี้ต้องไปงานโฮมด้วยอ่ะ เลยนอนเร็วๆหน่อย
GooDNiGht นะทุกคน ^^
หลับฝันดีกันถ้วนหน้า
ฝันถึงเราด้วยก็ดี 55

แอบง่วงงงงงงง -o-

หวัดดีตอนกลางคืน ดึกๆ ดื่นๆ

ไม่ได้มาอัพตั้งนาน

ประมาณเกือบ 5 วันแหน่ะ อ๊ากกกกกกกกส์

แต่ยังไงก็ไม่มีใครเข้ามาอยุแล้วแหละมั้ง (แอบน้อยใจ T^T)

รู้สึกว่าตอนนี้ในห้องจะรกมากเป็นพิเศษ

โดยเฉพาะบริเวณที่นั่งเรา สงสัยต้องปรับปรุงเป็นการใหญ่หน่อยซะและ

แต่ไว้ก่อนก็แล้วกันอ่านะ ไม่มีอารมณ์ทำ เซง

ใกล้ถึงวันจะรับน้องแล้วอ่า

ยังไม่ได้เตรียมอะไรกันเลย

หวังว่าสิ่งที่พูดๆ ไปคงจะทำออกมาได้จิงๆ

ยังไงก็ร่วมแรงร่วมใจกันหน่อยก็แล้วกันนะ

อย่าปล่อยให้คนกลุ่มหนึ่งต้องเหนื่อยเพียงกลุ่มเดียว

เราก็จะพยายามช่วยเท่าที่จะทำได้เหมือนกันนะ

เอ่อ...เขียนไรดีหว่า

นึกไม่ค่อยออกเลยง่ะ ถนัดที่จะพูดมากกว่าเขียน

อ่อ!! อย่าลืมเข้าไปแวะ http://diy-4-fun.blogspot.com/ ด้วยนะ

BloG กลุ่มเราอ่า หวังว่ามันคงจะให้ประโยชน์ (หวังว่าอ่านะ)

แล้วก็วันนี้ KooK ไม่ได้มาโรงเรียนเพราะขาแพลง

ได้ข่าวว่าเข้าเฝือก(สีเขียว)ซะด้วย

พรุ่งนี้จะขอเขียนเฝือกเป็นคนแรกซะเลย 55

เปนการเรียกขวัญกลับคืนมา(หรือให้หนีไปไกลขึ้นอีกหว่า)->แอบแป้กค่ะ

แต่ก็น่าเสียดายแทนกุ๊กที่ไม่ได้ผ่าหัวใจ&ไต

เปนการเรียนรู้โดยลงมือทำเอง สิ่งที่ได้รับกลับมาก็คือ

ความรู้(หรือเปล่า) แต่ที่แน่ๆคือ เสื้อเปื้อน หวังว่าแม่คงไม่บ่นอ่านะ

แต่ถึงบ่นก็ไม่สนใจอยุแล้น แอบเ_ว 555

ก็แค่นี้แหละ ง่วงและอ่ะ

แอบเน่า ยังไม่ได้อาบน้ามเลยยยยยย

ตื่นก็เช้า ให้ตายเหอะ

บายบายบาย

P.S. แอบแอบเยอะจิง -*- เพี้ยนละ

ถึงเวลามาอัพอีกแล้น

สวัสดีค่ะทุกท่าน

ก็ไม่ได้อัพมาหลายวันแล้วอ่านะ

เด่วมันจะขาดช่วงไปซะก่อนเลยต้องหาเวลามาอัพ

เข้าเรื่องเลยดีกว่า

อีกไม่ถึงเดือนก็จะจบ ม.4 แล้ว

เวลา 1 ปีที่พวกเราอยู่ด้วยกันมันช่างเร็วจริงๆ

แต่เราว่าพวกเราสามารถเข้ากันได้ดีทีเดียวล่ะ

บางคนอาจจะทะเลาะกันบ้าง บางคนอาจจะไม่ชอบกันบ้าง

ซึ่งมันก็เป็นธรรมดาของการอยู่ร่วมกัน

แต่ถึงยังไงเราก็คิดว่าทุกคนต่างก็พยายามที่จะปรับตัวให้เข้ากับพวกเพื่อนๆให้ได้ให้ดีที่สุด

เพื่อให้เพื่อนรักเรา ไม่อยากให้ใครมาเกลียดหรือดูถูก

แต่บางครั้ง นิสัยบางอย่างซึ่งมันเป็นมาตั้งนานแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

เพื่อนก็ต้องยอมรับมัน ถึงจะไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่

(แต่ถ้าบางอย่างมันเกินไปจริงๆ ก็ช่วยไม่ได้อ่านะ)

ก็นะ...จบ ม.4 ไป

บางคนอาจจะได้อยู่ด้วยกัน บางคนอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน

แต่ทุกคนต่างก็พยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดแล้ว

ถ้าพวกเราต้องแยกห้องกันอยู่

เดินผ่านกันก็ทักทายกันบ้างนะ

อย่าทำให้อีกฝ่ายต้องรู้สึกว่า "ฉันไม่ใช่เพื่อนแกแล้วหรอ คงเป็นแค่คนที่แกเคยรู้จักเท่านั้นสินะ"

เพราะว่าถ้าเป็นอย่างนั้นจริง มันจะทำลายมิตรภาพที่เราเคยมีให้แก่กัน

อย่าทำให้คำว่าเพื่อนใหม่

มาทำลายมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่เคยได้ชื่อว่าเพื่อนใหม่เมื่อเราขึ้น ม.4 ในตอนแรกๆ

แล้วก็อยากให้ทุกคนรักห้อง 945 ไว้มากๆนะ

เพราะเราว่ามันคงเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในรั้วของโรงเรียนเตรียมฯ

เป็นความทรงจำที่พวกเราร่วมกันสร้างมันขึ้นมา

และความทรงจำนี้จะอยู่ในใจพวกเราตลอดไป...อย่างไม่มีวันเลือนหายไป

รักพวกแกทุกคนนะ

IgNr...

P.S. 1 ถ้าเราเคยทำอะไรให้ใครไม่พอใจก็ขอโทษด้วยนะ

P.S. 2 คงเหงาแย่เลย เมื่อพวกเราต้องแยกจากกันไป

สุดท้าย P.S. 3 ขอบคุณที่สร้างความทรงจำดีดีให้แก่กัน...ขอบคุณจริงๆจากใจ

ณ ห้องคอมฯ

Hello!!

ตอนนี้กำลังเรียนคอมฯอยุแหละ แบบว่าแอบเซงมากค่ะ
เนื่องจากอาจารย์เปิดอ่านบล็อกของป้าสมศรี
คือแบบอ่านตรงไหนไม่อ่าน ดันไปอ่านตรง...
แต่ก็นะ ช่างมันเถอะ ไม่ใช่เรื่องจริงซะอย่าง
แต่ระวังไว้ด้วยแล้วกันนะจ้ะป้าสมศรี
555

วันนี้อาจารย์แนะนำเกี่ยวกับการทำบล็อกมาอย่างมากมาย
ซึ่งดูแล้วยุ่งยากเกินไปอ่ะ
อีกอย่างไม่ค่อยได้ฟังด้วย ไว้ค่อยถามเพื่อนเอาดีกว่า หุหุ
แต่ยังไงก็คงทำตามแบบเดิมไปเรื่อยๆอ่ะ -*-
ก็บอกแล้วว่าไม่เคยทำมาก่อน ได้แค่นี้ก็บุญมากแล้วอ่ะ
ไม่นึกว่าจะทำได้มากขนาดนี้
พอส่งงานนี้เสร็จก็กะจะทำต่ออ่ะ
เพาะว่าทำไปทำมาก็หนุกดีนะ
แต่อีกหน่อยก็คงเบื่อ หรือไม่ก็ไม่ว่างอ่ะ
ยังไงก็จะพยายามมาอัพเรื่อยๆก็แล้วกัน

ไปก่อนละกันนะ เย็นนี้อาจจะมาอัพใหม่
แบบว่าจบชั่วโมงแล้วอ่ะ
บ๊ายบาย~

เพื่อน เพื่อน เพื่อน และก็เพื่อน

สวีดัส สวัสดี อีกรอบ

แบบว่าแอบเซงเลยมาอัป -*-

ก็อย่างที่บอกใกล้จะจบ ม.4 แล้วง่ะ

เลยเอาเรื่องดีดีเกี่ยวกับคำว่าเพื่อนมาฝากกัน

ลองอ่านดูหน่อยแล้วกันนะถ้ามีเวลาอ่า

แต่ถ้าไม่มีเวลาก็ไม่เป็นไรอ่ะนะ

อ่านดูๆ...


เพื่อนคือ คําหนึ่ง ซึ่งสูงค่า

มีที่มา เนิ่นนาน โบราณเหลือ

เพื่อนของพริก รับรอง ต้องเป็นเกลือ

เพื่อนของเรือ นั่นหรือ ก็คือพาย

เพื่อนของช้าง ปางไหน ก็ใช้โซ่

เพื่อนของปลา นั้นโอ้โห คือธารสาย

เพื่อนแครอท แน่นักคือกระต่าย

เพื่อนของช้อน คิด สบาย คือ ถ้วยจาน

เพื่อนของเสือ แน่นอนว่าคือป่า

เพื่อนของหญ้า คือดินทุกถิ่นฐาน

เพื่อนวันนี้ จงเชื่อมั่น คือวันวาน

เพื่อนของฉัน..อ่ะเหรอ คือเธอไง


มิตรภาพที่ดีไม่จำเป็นต้องฉลาด

ต้ององอาจกล้าหาญหรือสะสวย

มิตรที่ดี ไม่จำเป็นต้องร่ำรวย & ไม่ต้องหมวยสวยเก๋นักกีฬา

มิตรที่ดีอาจจนก็เป็นได้ & อาจจะโง่ ขี้อายหรือเหรอหรา

แต่พวกเขาพร้อมช่วยเพื่อนทุกเวลา

ไม่คิดค่าตอบแทนแต่อย่างไร


เพื่อนจะดี ดีที่ใจใช่ใบหน้า

อาจเหมือนผ้าที่ดูสวยแต่ขาดได้

ต่างกับเพื่อนดีที่ใจใช่คนร้าย

ก็เปรียบได้กับผ้าที่ทนทาน


สุดท้ายนี้ อยาก..

ขอขอบคุณ…ที่ช่วยแต่งแต้มวันหงอยเหงาให้สดใส

ขอขอบคุณ…ความผูกพันที่มีให้กัน

ขอขอบคุณ…สายสัมพันธ์แห่งความจริงใจ

ขอขอบคุณ…ความอาทรความห่วงใย

ขอขอบคุณ…ความเข้าใจที่ไม่มีวันล่มสลาย

ขอขอบคุณ…กาลเวลาที่พาเรามาทักทาย

ขอขอบคุณ…สิ่งทั้งหลายที่ทำให้เราเป็นเพื่อน… กัน


ปล. อยากให้เราเป็นเพื่อนกันตลอดไป... แม้ว่าจะห่างไกลกันเท่าไรก็ตาม ^^

ความรักครึ่งวงกลม O

ถ้าความรักมีรูปทรงเป็นวงกลม O

ก็ควรจัดการแบ่งวงกลมวงนี้

เป็นสองส่วนเท่าๆกันที่สุด

เราก็จะได้ครึ่งวงกลมขนาดเท่ากัน

หรือเกือบเท่ากัน จำนวนสองครึ่งวงกลม

ตั้งชื่อให้ครึ่งวงกลมแรกว่า....หัวใจ

ตั้งชื่อให้ครึ่งวงกลมที่สองว่า....สมอง

แล้วเขียนอธิบายภายใต้ล่างว่า

: หัวใจ....มีไว้รู้สึก

: สมอง.....มีไว้คิด

เพราะความรักควรมีทั้งความรู้สึกและความคิด

อย่าใช้หัวใจอย่างเดียว เมื่อรักใคร

รวมถึงเมื่อรักใคร อย่าให้หัวใจเขาไปทั้งดวง

ให้จำไว้ว่า เรายังต้องหายใจต่อ

ถ้าให้หัวใจเขาไป แล้วเราจะเอาหัวใจที่ไหนมาหายใจ

การรู้จักรักคนอื่นนั้นเป็นเรื่องดี

แต่จะดียิ่งขึ้น ถ้าระหว่างที่รักคนอื่น

เราก็ไม่ลืมที่จะรักตัวเองด้วย

และการรู้จักมีความหวังนั้น ก็เป็นสิ่งที่ดี

แต่จะดียิ่งขึ้น ถ้าเรารู้จักที่จะหวังกับตัวเอง

มากกว่าที่จะหวังกับคนอื่น

รักเพราะรักแล้วมีความสุขเถอะ

อย่ารักแล้วดิ้นรนทุกวิถีทางเพียงแค่ต้องการ

ให้เขามารักตอบ เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว

หากไม่เป็นอย่างที่เธอหวัง หรือเขา

ไม่รักเธอเท่าที่เธอรักเขา

คนที่เจ็บปวดมากว่าใครในโลก....ก็คือเธอ

น้ำตาที่ไหลไม่ใช่น้ำตาใคร แต่เป็นน้ำตาเธอ

ทีนี้..จากที่รักก็อาจจะกลายเป็นเกลียด

จากเกลียดก็อาจจะกลายเป็นแค้น

แม้ครั้งหนึ่งเธอจะเคยบอกว่ารักเขาอย่างที่สุด

ว่าด้วยเรื่องงาน HOME

ฤกษ์ดี มีเวลามาอัป - -"(ทั้งๆที่จริงแทบจะเจียดเวลามาอัปไม่ได้)

เข้าเรื่องเลยดีกว่า

งาน HOME อ่ะ ความจริงก็อยากจะไปหรอกนะ

แต่มันแอบเปลืองๆ ไปนิสอ่ะ

คือช่วงนี้ใช้เงินเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ไหนจะค่ารับน้อง ค่าเรียนพิเศษ ค่าไป-กลับบ้าน บลาๆๆๆ...

เยอแยะไปหมด

จนพ่อกับแม่แอบบ่นว่าใช้เงินเปลืองจัง

ก็นะ...รู้สึกผิดนิสนึงอ่ะ เลยพยายามใช้อย่างประหยัดเท่าที่จะทำได้

เลยตัดสินใจไม่ไปงาน HOME ดีกว่า

ก่อนที่จะโดนบ่นไปมากกว่านี้

เหอๆ

บ่นเสดและ

ไปดีกว่า

BYE T^T

P.S. อีกไม่กี่วันก็จะจบ ม.4 และ เร็วเกินไปป่าวเนี่ย เซงจิต -*-